Krótkie, intensywne podróże w poszukiwaniu słońca mogą zaburzyć mikrobiom skóry
Frontiers in Aging: Skóra, największy organ ludzkiego ciała, jest domem dla szerokiej gamy bakterii, grzybów i wirusów – mikroorganizmów tworzących mikrobiotę skóry. Między innymi te populacje drobnoustrojów, które są zorganizowane w złożone struktury społecznościowe, chronią przed patogenami.
Długotrwała ekspozycja na promieniowanie UVR wiąże się z uszkodzeniem DNA w komórkach skóry, stanem zapalnym i przedwczesnym starzeniem się skóry, jednak celowe zachowania związane z poszukiwaniem słońca pozostają powszechne.
Ze względu na brak badań koncentrujących się na tym, jak indywidualne zachowanie wpływa na zmiany mikrobioty związane z promieniowaniem UVR i jak może to odnosić się do zdrowia skóry, naukowcy z Wielkiej Brytanii zbadali teraz wpływ zachowań związanych z poszukiwaniem słońca na skład mikrobioty skóry wczasowiczów.
“Tutaj pokazujemy w kohorcie wczasowiczów, że ich zachowanie związane z ekspozycją na słońce znacząco wpływa na różnorodność i skład ich mikrobioty skóry” – powiedziała dr Abigail Langton, główna badaczka z Uniwersytetu w Manchesterze i autorka korespondencyjna badania opublikowanego w Frontiers in Aging.
“Wykazaliśmy, że rozwój opalenizny wiąże się z niższą liczebnością Proteobacteria bezpośrednio po wakacjach. Jednak mikrobiota wszystkich wczasowiczów powróciła do normy kilka tygodni po tym, jak przestali spędzać dłuższy czas na słońcu”.
Poszukiwanie słońca szkodzi bakteriom skóry
Przed wakacjami w słonecznych miejscach, które trwały co najmniej siedem dni, naukowcy przeanalizowali skórę uczestników. Mikrobiota skóry składa się głównie z trzech społeczności bakterii na powierzchni: Actinobacteria, Proteobacteria i Firmicutes. W pierwszym, 28 i 84 dniu po wakacjach ponownie oceniono mikrobiotę skóry uczestników.
Dodatkowo, każdy wczasowicz został przypisany do grupy na podstawie indywidualnej reakcji na opalanie. Ośmiu z 21 uczestników, którzy opalili się podczas wakacji, zostało uznanych za “poszukiwaczy”. Grupa “opalonych” składała się z siedmiu osób, które miały już opaleniznę w momencie wyjazdu i utrzymały ją przez całe wakacje. Te dwie grupy zostały sklasyfikowane jako “poszukujący słońca”. Pozostałych sześciu uczestników uznano za “unikających”; ich odcień skóry był taki sam przed i po wakacjach.
“Badanie to zostało przeprowadzone na prawdziwych wczasowiczach i dostarcza ważnych informacji na temat tego, w jaki sposób ekspozycja na słońce powodująca reakcję opalania – nawet w stosunkowo krótkim okresie nasłonecznienia – może prowadzić do ostrego zmniejszenia liczebności Proteobacteria, co zmniejszyło różnorodność mikrobioty skóry” – wyjaśnił dr Thomas Willmott, pierwszy autor badania i badacz z University of Manchester.
Pomimo szybkiej redukcji Proteobacteria i towarzyszącej jej zmiany w różnorodności mikrobioty skóry, struktura społeczności bakteryjnej powróciła do normy 28 dni po powrocie z wakacji. “Wskazuje to, że ekspozycja na promieniowanie UV na wakacjach ma ostry wpływ na mikrobiotę skóry, ale regeneracja następuje stosunkowo szybko po powrocie osoby do mniej słonecznego klimatu” – kontynuował Willmott.
Zaburzenia mikrobioty mogą powodować problemy zdrowotne
“Proteobakterie dominują w mikrobiocie skóry. W związku z tym nie jest zaskakujące, że nastąpiłaby szybka odbudowa mikrobioty w celu przywrócenia optymalnych warunków funkcjonowania skóry” – podkreślił Langton. Autorzy stwierdzają, że bardziej niepokojąca może być szybka zmiana różnorodności mikrobioty, która została powiązana ze stanami chorobowymi. Na przykład, spadek bogactwa bakterii w skórze był wcześniej powiązany z zapaleniem skóry. Wahania w różnorodności Proteobacteria zostały powiązane z problemami skórnymi, takimi jak egzema i łuszczyca.
Przyszłe badania powinny zbadać, dlaczego Proteobacteria wydają się być szczególnie wrażliwe na promieniowanie UVR i jak ta zmiana różnorodności wpływa na zdrowie skóry w dłuższej perspektywie, zauważyli naukowcy. “Idealnie byłoby, gdyby takie badania miały na celu zwiększenie liczby uczestników, aby umożliwić dalsze spostrzeżenia” – powiedział Langton.
Frontiers in Aging | DOI 10.3389/fragi.2023.1217635
