To substancja tłuszczowa obecna we wszystkich komórkach ciała oraz we krwi. Jest konieczna dla utrzymania zdrowia, ale zbyt duże jej ilości w organizmie zwiększają ryzyko rozwoju miażdżycy i jej groźnych powikłań, takich jak: choroba wieńcowa, zawał serca czy udar mózgu.
Większość obecnego w organizmie cholesterolu (75 proc.) produkowana jest w wątrobie oraz innych tkankach i narządach (tzw. cholesterol endogenny). Pozostałą część (25 proc.) przyjmujemy wraz z pokarmami pochodzenia zwierzęcego (tzw. cholesterol egzogenny).
We krwi cholesterol występuje pod dwoma głównymi postaciami:
- LDL: tzw. „zły” cholesterol, który jest odpowiedzialny za zwężanie się światła tętnic i rozwój miażdżycy,
- HDL: tzw. „dobry” cholesterol, który działa ochronnie na tętnice, zmniejszając ryzyko rozwoju miażdżycy.
W ramach badań kontrolnych nie wystarczy więc samo tylko oznaczenie poziomu cholesterolu całkowitego. Aby uzyskać pełen obraz sytuacji należy wykonać tzw. pełny lipidogram, w skład którego wchodzą m.in. oznaczenia poziomu: LDL, HDL, a także trójglicerydów.
Warto pamiętać, że podwyższone stężenie cholesterolu LDL we krwi (hipercholesterolemia) jest jednym z najważniejszych czynników ryzyka rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Kłopot w tym, że podwyższone stężenie cholesterolu nie daje początkowo żadnych objawów. Jedyną metodą wykrycia hipercholesterolemii jest regularne wykonywanie badania krwi.
Obecnie uznaje się, że bezpieczny dla zdrowia poziom cholesterolu LDL we krwi wynosi poniżej 100 mg/dL. Jeśli chodzi o cholesterol HDL, to jego poziom nie powinien być mniejszy niż 40 mg/dL.
Źródło: Medycyna Praktyczna / Zdrowie PAP
