„Majtki na słońcu” Reginy Rodríguez Sirvent – opowieść o tym, jak przestać się spinać i zacząć żyć

Są takie książki, które nie tylko rozśmieszają do łez, ale i przywracają wiarę w to, że życie – nawet wtedy, gdy wali się na głowę – wciąż potrafi być piękne. „Majtki na słońcu” autorstwa Reginy Rodríguez Sirvent(Wydawnictwo Kobiece) to właśnie taka lektura. Lekka, szalona, ale niepozbawiona głębi. Z humorem godnym najlepszych komedii obyczajowych i postacią głównej bohaterki, która równie dobrze mogłaby być Twoją przyjaciółką, sąsiadką albo Tobą samą z czasów totalnego chaosu w życiu.

Rita Racons to młoda dziewczyna, której plany właśnie runęły z hukiem – oblała ważny egzamin, przez co jej idealnie rozpisany scenariusz na przyszłość nagle przestał mieć sens. W akcie desperacji (czy może desperackiej odwagi?) wyrusza do Stanów Zjednoczonych, by… uczyć się angielskiego. Tyle że zamiast wylądować w Nowym Jorku, trafia do Atlanty, a tam – do wyjątkowo osobliwej rodziny jako au-pair. I nagle okazuje się, że życie, którego wcale nie planowała, zaczyna pisać dla niej zupełnie nowy scenariusz.

To, co najbardziej urzeka w tej historii, to autentyczność. Rita nie jest superbohaterką, która w każdej sytuacji błyszczy elokwencją i radzi sobie bez mrugnięcia okiem. Wręcz przeciwnie – jest roztrzepana, zagubiona, pełna emocji i wątpliwości. Ale właśnie dzięki temu zyskuje sympatię czytelnika. Jej zmagania z językiem, z absurdalnymi zwyczajami nowej rodziny, z własnymi lękami i oczekiwaniami, są momentami przezabawne, momentami gorzko prawdziwe. Bo każdy z nas był kiedyś Ritą – przekonanym, że wszystko się wali, ale jednocześnie nie do końca gotowym się poddać.

Regina Rodríguez Sirvent pisze z wdziękiem, lekkością i niesamowitym wyczuciem języka. Styl, którym operuje, to mieszanka ironii, dystansu i serdeczności. Tu nie ma taniego moralizatorstwa ani sztucznej poprawności. Są za to sytuacje, w których śmiejemy się przez łzy i z którymi łatwo się utożsamić. Powieść tryska energią, a dynamiczne dialogi i zderzenie różnych światów kulturowych sprawiają, że trudno się od niej oderwać. Często mamy wrażenie, że to opowieść o wszystkich tych chwilach w naszym życiu, kiedy coś poszło nie tak – ale z perspektywy czasu widzimy, że może i dobrze.

Książka nie unika też ważniejszych tematów – choćby tego, jak trudno czasem zaakceptować siebie, kiedy wydaje się, że wszyscy wokół mają na wszystko gotową odpowiedź. Rita dojrzewa w trakcie opowieści, ale nie w sposób spektakularny czy hollywoodzki. Nie staje się nagle kobietą sukcesu – po prostu powoli zaczyna rozumieć, czego potrzebuje i co naprawdę ją uszczęśliwia. A to przecież jedna z najtrudniejszych lekcji, jakie życie potrafi nam zafundować.

W tle tej opowieści przewija się cała galeria barwnych postaci – nieco dziwaczna rodzina, lokalne osobliwości, nowe przyjaźnie – wszystko to sprawia, że świat przedstawiony w „Majtkach na słońcu” jest pełen życia i kolorów. Jak tytułowe majtki rozwieszone na słońcu – trochę niepoważne, trochę zawstydzające, a jednak ciepłe i znajome.

Ta książka to doskonała propozycja na poprawę humoru, na chwile zwątpienia, na czas, kiedy wszystko wydaje się iść nie tak. Rita uczy nas, że czasami warto odpuścić, dać sobie przestrzeń na błąd, porażkę i spontaniczność. I że nie trzeba mieć idealnego planu, by znaleźć się w miejscu, które okaże się dla nas dobre.

„Majtki na słońcu” to więcej niż powieść komediowa. To opowieść o dorastaniu do siebie samego. O pogodzeniu się z tym, że życie nie zawsze spełnia nasze oczekiwania – i o tym, że to wcale nie musi być złe. To książka z dużym sercem, napisana z kobiecą empatią i inteligentnym humorem, który potrafi rozbroić nawet największy życiowy dramat.

Jeśli masz ochotę na lekturę, która rozśmieszy, wzruszy i pozwoli Ci na chwilę oddechu od codzienności – sięgnij po „Majtki na słońcu”. Może nie rozwiąże Twoich problemów, ale z pewnością przypomni, że świat nie kończy się na jednym oblanym egzaminie. I że czasem najlepsze przygody zaczynają się od zupełnego przypadku.